Dianne
Chirincana.
Ik kan niet anders zeggen, dan dat het wel heel inspirerend werkt, om met deze temperaturen lekker naar buiten te gaan en met m’n laptopje op schoot wat te schrijven. Waar hebben we het aan verdiend zeg… 8 maart en nu al bijna 20 graden in de zon. Ongehoord voor Nederlandse begrippen.
Het kan dan ook niet anders, dat mijn gedachten nu al een beetje naar Ibiza gaan.
Stiekem hoop ik toch een beetje dat ik ooit nog eens een stukje kan schrijven, terwijl ik heerlijk aan zee van mijn roséétje lig te genieten. Toekomstdromen… haha, wie heeft ze niet.
Maar voorlopig zit ik hier in het zonnetje. Ook niks mis mee. Sigaretje erbij en een beetje weg dromen. Terwijl ik een beetje over het water staar in ons achtertuintje droom ik dat ik nu bij Chirincana ben. Langzaam veranderen de eendjes in kleine bootjes, die lekker liggen te dobberen voor het strand.
Chirincana is een plekje waar je zeker eens naar toe moet. Het is een kleine strandtent die bij een van de weinige campings behoord die Ibiza rijk is. Camping”La Playa” ligt net voor Es Canar, waar de hippie-markt Punta Arabi is. Deze plek is volkomen terecht, omdat je hier echt “het oude hippie gevoel” weer herbeleefd. Langzaam ontwaakt deze camping en de lucht van de eerste jointjes begint op te stijgen. De meest wonderlijke figuren zie je hier met tattoos over hun hele lichaam beschilderd en de meest vreemde creaties, maar wat geeft het een relaxed gevoel om hier tussen te mogen zitten. In de verte hoor je iemand lekker op zijn panfluit blazen en vlak voor ons zijn ze aan het oefenen met de meest spectaculaire acrobatische stunten. Vanavond gaan ze een show weggeven.
Toch maar een roséétje bestellen? Waarom niet! De dag kan niet meer stuk.
Terwijl wij nippend van ons eerste rosé-tje genieten komt er een man naast ons zitten. Hij heeft alleen een soort kaftan aan. Haren nog helemaal in de war. Maakt hem blijkbaar allemaal niks uit. “Be yourself ” lijkt hij te willen zeggen. Hij pakt zijn gitaar en begint zomaar een beetje dromerig te spelen. Ongelooflijk om hier tussen te zitten.
We kunnen hier dus echt niet weg. We nemen even een duik in het water en bestellen daarna maar gelijk een kan sangria. Dit is Vakantie met een vette hoofdletter.
Ook de zonsondergang is hier zeker meer dan de moeite waard. Je ziet hier die prachtige rode zon langzaam verdwijnen achter de bergen van St. Eularia terwijl hij schittert over de zee met al die dobberende bootjes. En terwijl jij nog aan het nagenieten bent van dit prachtig natuurspectakel treffen ze bij Chirincana de eerste voorbereidingen voor de barbecue, waar iedereen zomaar kan aanschuiven. Een podium wordt opgebouwd, want vanavond treedt er een retro funky band op. Ik zie een “Richie Havens”- achtig type ( uit de 60’s ) met een enorme bos krullen. Dat moet de zanger zijn. Wat een strot heeft die man. Binnen aanzienlijke tijd heeft hij de hele camping op de dansvloer. Lekker op je blote voeten dansen op het strand en genieten van deze muziek uit de jaren 60’s en 70’s.
Kortom…Chirincana is Ibiza zoals ik Ibiza graag wil blijven zien. Alles mag, niks moet.
En zoals die gitarist vanmiddag me duidelijk wilde maken.
BE YOURSELF.